شاید تا به حال برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که اصلا ترامادول چیست؟ آیا یک داروی ضد درد است یا یک مخدر اعتیاد آور؟ ترامادول یک داروی ضد درد است که به نام های تجاری ترامال، ترامد، ترامادل، بایومادول و پیرالژین نیز شناخته می شود. داروی ترامادول از جمله مواد افیونی است که برای تسکین دردهای متوسط تا شدید تجویز می شود. از آنجایی که آمار مسمومیت و عوارض جانبی ناشی از مصرف ترامادول بسیار بالاست تصمیم گرفتیم تا در این مقاله به بررسی ماهیت مخدر ترامادول بپردازیم. در این مقاله از کلینیک پیام تندرستی همراه ما باشید تا با عوارض دور از تصور ترامادول آشنا شویم.
ترامادول یک دارویی ضد درد با خاصیت مخدر است که در سال 1970 توسط یک شرکت آلمانی ساخته شد. از زمانی که حق تولید داروی ترامادول به شرکت های تولید دارو داده شد، از آن برای کنترل دردهای متوسط تا شدید از قبیل دردهای مفصلی، جراحی های دشوار و بیماری های زنان و زایمان با تجویز پزشک استفاده می شود. ترامادول هم مانند هر مخدر دیگری می تواند علاوه بر اعتیاد جسمی باعث اعتیاد و وابستگی روحی فرد به مصرف آن بشود. به همین دلیل در بسیاری از کلینیک های روانپزشکی ترک اعتیاد افراد زیادی را می بینیم که مبتلا به سوء مصرف مخدر مضر ترامادول هستند و برای درمان به مراکز معتبر ترک اعتیاد مراجعه می کنند.
ترامادول دارویی ضعیف تر از مورفین و قوی تر از بروفن است که به هیچ عنوان مصرف بیشتر از دو هفته آن برای بیماران تجویز و توصیه نمی شود. مصرف این دارو به شدت اعتیاد آور بوده و استفاده از آن بدون مشورت با پزشک عوارض جبران ناپذیری را به همراه دارد.
ترامادول به روش های مختلف و اشکال گوناگونی مورد استفاده قرار می گیرد که رایج ترین آن دو نوع خوراکی و تزریقی است. نوع خوراکی ترامادول به صورت قرص و کپسول مصرف می شود و نوع تزریقی آن به عنوان دارو در اختیار بیمارستان ها و مراکز اورژانس قرار می گیرد. با توجه به شرایط بیمار و تشخیص پزشک در برخی موارد برای کاهش درد های شدید، داروی بایومادول به صورت خوراکی یا تزریقی به بیماران داده می شود.
بیشتر بخوانید: ترک اعتیاد ترامادول چند روز طول میکشد؟
معمولا در هر کلینیک تست اعتیاد با بیمارانی مواجه می شویم که اعتیاد آن ها به مصرف مخدر های دارویی است. از آنجایی که ترامادول هم جزو مخدر هایی است که در صنعت پزشکی کاربرد دارد، احتمال ابتلا به اعتیاد مصرف آن بالا می رود. از جمله شایع ترین دلایل سوء مصرف ترامادول می توان به موارد زیر اشاره کرد.
همه این موارد از عدم آگاهی کامل، مشورت با افراد ناشایست و نداشتن مطالعه کافی نشأت می گیرد. در صورت آگاهی رسانی های صحیح می توان آمار افراد مبتلا به اعتیاد مصرف دارو های مخدر را به حداقل میزان کاهش داد.
عوارض جسمی و روحی مصرف ترامادول مانند هر مخدر افیونی می تواند در افراد متفاوت باشد. رایج ترین عوارضی که بر اثر مصرف ترامادول در افراد ایجاد می شود موارد زیر هستند.
فراموش نکنید که ترک ناگهانی مخدرهای افیونی از ترک تریاک و ترامادول گرفته تا ترک حشیش می تواند به اندازه مصرف آن عوارضی را به همراه داشته باشد؛ پس بعد از تصمیم برای ترک مصرف باید به کلینیک های تخصصی ترک اعتیاد مراجعه شود.
شماره تماس: ۰۲۱۲۲۲۲۲۲۴۱
قرص ترامادول معمولا انواع مختلف با دوز های متفاوتی دارد که آن ها را تحت عنوان ترامادول 100، ترامادول 200، ترامادول 300 و قرص 225 می شناسیم. شاید برای شما هم این سوال به وجود بیاید که تفاوت انواع این قرص ا با یکدیگر در چیست؟ آیا نوع مصرف آن باعث تفاوت در نوع اعتیاد فرد بیمار هم می شود؟
قرص ترامادول دو نوع دارند. نوع اول قرص های۵۰ میلی گرمی و سریع الاثر هستند و نوع دوم قرص های ۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میلی گرمی هستند که اثر طولانی مدت دارند. البته قرص هایی که اثر طولانی مدت دارند معمولا برای بیماران مبتلا به دردهای مزمن تجویز می شود.
مهم ترین مسئله آگاهی از آن است که اگر خودمان یا عزیزانمان مبتلا به سوء مصرف ترامادول شدیم برای ترک آن چه اقداماتی باید انجام بدهیم. همیشه ترک اعتیاد تدریجی در کنار روش های ترکیبی برای کنار گذاشتن هر ماده مخدری بهترین روش است؛ حتی برای ترک سیگار. متخصصین با تجربه در بهترین کلینیک ترک اعتیاد به نام پیام تندرستی نیز با توجه به شرایط مراجعین بهترین راه حل درمان ترک اعتیاد ترامادول را برای هر فرد پیشنهاد می دهند. شما نیز می توانید برای بازگشت خود یا عزیزانتان به یک زندگی سالم به کلینیک پیام مراجعه کنید یا با شماره تلفن 02122222241 تماس بگیرید.
از جمله دلایلی که سبب تکرر در مصرف ترامادول می شود: استفاده خودسرانه به منظور تسکین درد، شب بیداری، جایگزین مخدر مصرفی و بهبود روابط جنسی است.
رایج ترین مشکلاتی که مصرف ترامادول ایجاد می کند: حالت عصبی، اختلالات خواب، خستگی و …. است.
طبق شرایط بیمار و تشخیص پزشک گاهی اوقات برای کاهش درد های شدید، به صورت خوراکی یا تزریقی به بیماران داده می شود.