ترک اعتیاد حشیش عموماً با تمرکز بر وابستگی روانی انجام میشود. مصرف حشیش صرفاً اعتیاد جسمی و روانی خفیفی را ایجاد میکند و مصرف آن برخلاف مواد محرک دیگری مانند کوکائین، عوارض جانبی ذهنی و جسمی جدی به دنبال ندارد. افرادی که به سوءمصرف حشیش روی میآورند، عموماً متقاعد شدهاند که مصرف حشیش آسیب چندانی به زندگیشان وارد نمیکند، چون حتی اشخاصی که مصرف سنگین دارند، میتوانند حشیش را با تحمل چند علامت خماری انگشتشمار کنار بگذارند.
حشیش یک نوع ماده محرک اعتیادآور است که از گیاهی به نام شاهدانه ساتیوا یا کنف به دست میآید. THC، مخفف تتراهیدروکانابینول، ماده فعال موجود در ماریجوانا است. این ماده شیمیایی و مواد دیگر در برگها و گلهای شاهدانه وجود دارد. حشیش از بخش فوقانی گیاه ماریجوانا یعنی از بخشی استخراج میشود که بیشترین مقدار THC در آن وجود دارد.
علائم اعتیاد به حشیش زمانی بروز مییابد که فرد حشیش را به صورت روزمره مصرف کند. THC در چربی بدن انباشته میشود. متابولیسم حشیش به آهستگی در بافتهای چربی انجام میشود و حشیش به متابولیتهای غیرفعالی تبدیل میشود که یکی از آنها THC است. متابولیتهای THC را میتوان تا ده هفته بعد از آخرین بار مصرف حشیش در ادرار پیدا کرد. حذف آهسته THC علت اصلی اعتیادآور بودن حشیش دانسته میشود. با توجه به موارد گفته شده برای ترک حشیش، درمان اعتیاد باید تحت نظر پزشک متخصص ترک صورت گیرد.
شکی نیست که حشیش اعتیادآور است، اما اعتیاد آور بودن آن با هروئین یا کوکائین تفاوت دارد. وقتی فردی حشیش مصرف میکند، احساس آرامش یا سرخوشی ملایمی به او دست میدهد. چون این اثر خوشایند است، فرد ترغیب میشود تا حشیش را برای دوباره تجربه کردن این احساس نشئگی باز هم مصرف کند. مصرف کنندگان با تکرار مصرف حشیش به این نتیجه میرسند که بدون حشیش نمیتوانند احساس خوبی داشته باشند. این احساس وابستگی یکی از علائم اصلی اعتیاد به حشیش است و به این ترتیب مصرف حشیش به بخش ثابتی از زندگی روزمره تبدیل میشود. به نظر میرسد که حشیش وابستگی جسمی به وجود نمیآورد و صرفاً به دلیل اثر THC بر مغز، وابستگی روانی ایجاد میکند.
سوءمصرف حشیش نیز مانند سوءمصرف ماریجوانا میتواند یکی از انتخابهای سبک زندگی باشد و فرهنگ خاص خود را به همراه داشته باشد. هر فعالیتی که به عادت تبدیل شود، میتواند تأثیر مخربی بر زندگی شغلی و خانوادگی فرد و روابط وی با دوستان و خانوادهاش بگذارد. چنانچه این عادت مخرب مربوط به مصرف مادهای غیرقانونی و تاثیرگذار بر مغز باشد، احتمال بروز عوارض منفی افزایش مییابد. ترک حشیش غالباً مستلزم بهرهگیری از مشاوره فردی و گروهی در مرکز ترک اعتیاد و روانپزشکی پیام تندرستی است و متخصصین ترک حشیش این مرکز با مجوز رسمی از وزارت بهداشت، به علل اصلی بروز این رفتار اعتیادآور میپردازند.
تعیین مدت زمان دقیق باقی ماندن حشیش در بدن مصرف کننده بسیار دشوار است. THC، ماده شیمیایی اصلی موجود در حشیش، میتواند سه تا نود روز در بدن باقی بماند. این مدت تابعی از عاملهای مختلفی همچون قد، وزن، سن و سرعت متابولیسم بدن مصرف کننده است. چون بدن، حشیش را در سلولهای چربی اندامهای اصلی ذخیره میکند، به سختی میتوان تخمین زد که چه مدت باید بگذرد و چه اقداماتی باید انجام شود تا بدن حشیش را به طور کامل دفع کند.
برنامه درمانی ترک حشیش را معمولاً میتوان بدون نیاز به سمزدایی تدریجی (بستری)، بصورت سرپایی تحت نظر روانشناس ترک اعتیاد مدیریت کرد.
ترک اعتیاد حشیش نیز مانند اعتیاد به نیکوتین عموماً نیازی به برنامههای سمزدایی دارویی بصورت بستری شبانه روزی در کلینیک ندارد. برخی از مصرف کنندگان حشیش میتوانند مرحله سمزدایی را طبق تشخیص دکتر ترک در خانه با موفقیت انجام دهند. افرادی که میخواهند از ترک حشیش خود مطمئن شوند و از عود اعتیاد به حشیش جلوگیری کنند، میتوانند سمزدایی را در مرکز تخصصی ترک اعتیاد حشیش پیام تندرستی انجام دهند.
در اینجا ما راه حلهای روانپزشکی و درمانهای دارویی برای تسریع خروج سموم از بدن به کار میبریم و در عین حال ساختاری فراهم میکنیم تا بیماران بتوانند در برابر وسوسه مصرف دوباره حشیش مقاومت و آنرا کنترل کنند. به کمک برنامه سمزدایی تدریجی حشیش میتوان از چرخههای مکرر عود اعتیاد جلوگیری کرد و آن را برای همیشه ترک کرد.
با توجه به ماهیت حشیش، روشهای مختلفی برای درمان اعتیاد به این ماده محرک اعتیادآور وجود دارد. اگر فکر میکنید در این زمینه نیاز به مشاوره تخصصی دارید، در تمام ساعات شبانهروز میتوانید با مشاورین ما تماس بگیرید تا در اتخاذ این تصمیمهای حیاتی به شما کمک کنیم.